Yazıda şöyle deniyor:
“Barack Obama, büyük turunu Ankara ve İstanbul’da noktalamayı tercih ederek Beyaz Saray’daki ilk 100 gününde bir Müslüman ülkeyi ziyaret etme sözünü tuttu. Obama Türk parlamentosunda İslam dünyasıyla savaşta olmadıklarını vurguladı ama ziyaret Türkiye’nin Batı için stratejik önemini de gösteriyordu.”
“Bu kısmen coğrafi, kısmen de jeopolitik konumundan kaynaklanıyor. Obama’nın da vurguladığı gibi Türkiye Avrupa ile Orta Doğu arasında doğal bir köprü.“
“Ocak ayında Rusya ile Ukrayna arasındaki doğal gaz anlaşmazlığı Türkiye’nin Avrupa’ya açılan enerji geçiş koridoru konusundaki potansiyelini bir kez daha ortaya koydu. Ermenistan’la ilişkileri düzeltmek için son dönemde gösterilen çabalar sonuç verirse, Türkiye’nin sorunlu Kafkaslar bölgesinde önemli bir rol oynama şansı var.”
“Türkiye Amerika’dan sonra NATO içinde en büyük orduya sahip ülke. İncirlik’te büyük bir Amerikan üssü var. Son dönemde Başbakan Erdoğan Suriye ve İsrail arasında arabuluculuk yaparak, İran’la konuşarak ve gözünü Kuzey Irak’taki Kürtlerden ayırmayarak Orta Doğu’da aktif bir diplomatik çaba yürüttü.”
Economist, Türkiye’nin Müslüman bir ülkede laik bir demokrasinin mümkün olduğunu gösteren bir örnek olması açısından da önemli olduğunu belirterek şöyle devam ediyor:
“Türkiye’yi Müslümanlara özellikle Araplara bir model olarak sunmak doğru olmaz. Tarihi ve coğrafyası Türkiye’yi farklı kılıyor. Ama Türkiye, İslam dini ve açık İslamcı siyasi partilerin işleyen bir demokrasiyle uyuşmayacağı tezini çürüten bir örnek. Neredeyse 2002’de iktidara geldiğinden bu yana Erdoğan’ın ılımlı İslamcı partisi Türkiye’de Kemalist müesses nizam özellikle de generallerin saldırısı altında.”
‘AB üyeliğindeki engeller Türkiye kadar büyük’
“Son seçimlerde gerilemesine karşın, Başbakan ve partisi yine de seçmenlerden geniş destek aldı. Ve her zaman istikrarlı bir şekilde olmasa da büyük ölçüde reform yoluna sadık kaldılar. Avrupa Birliği ile üyelik müzakereleri iyi gitmiyor. Türkiye’nin üyeliği önündeki engeller Türkiye’nin kendisi kadar büyük.”
“Avrupa kamuoyları da Türkiye’ye karşı kucaklayıcı değil. Fransa Cumhurbaşkanı Sarkozy ve onun kadar yüksek sesle olmasa da Alman Başbakan Merkel, Türkiye’nin üyeliğine karşı olduğunu ifade etti. Sürüncemede kalan Kıbrıs sorununun çözümü Türkiye’nin üyeliği için önkoşul.”
“Ve rahatsız edici bir şekilde biraz da Avrupa’nın isteksiz olduğu algısı sonucu Türkiye’nin üyelik için istenen reformlara ilgisi azaldı. Son dönemde Türkiye kamuoyunda Amerikan ve AB karşıtlığı belirginleşmeye başladı.“
‘Destek taktik hataydı’
Economist, tüm bunlar ışığında Amerikan Başkanı Barack Obama’nın Avrupa Birliği üyeliğine destek vermesinin anlaşılabilir olduğunu belirtiyor ve “Ama bu taktik bir hataydı” diyor:
“Sadece Sarkozy değil, AB liderleri dışarıdakilerin, halk önünde kimi üye alacaklarını söylemesinden hoşlanmıyor. Tıpkı Obama’nın Avrupalıların kendisine ‘Meksikalılara sınırı aç’ demesinden hoşlanmayacağı gibi.”
“Bu, Türkiye’nin üyeliğinin bir Amerikan fikriymiş gibi algılanmasına neden olacak bir lobicilikle değil, ikna yoluyla yapılmalı. Dahası, Avrupalıların Türkiye’nin üyelik için gerekli değişiklikleri yapmaya hazır olduğuna ikna olmaları gerekiyor.”
“En iyimser tahminle Türkiye’nin Avrupa Birliği üyeliğine daha yıllar var. Bunu masada tutmak Brüksel ve Ankara’daki siyasi liderlerin işi, Washington’dakilerin değil.”
